Op zoek naar een camping...
Blijf op de hoogte en volg Cozy
01 November 2015 | Spanje, Huesca
We zijn gisteren naar Pamplona geweest. Een mooi plaatsje bekend om zijn jaarlijkse stierenrace. Vele stoere, in wit geklede durfals rennen met de stieren mee door de nauwe straatjes van het stadje. Uiteraard gebeuren er regelmatig ongelukken en dat maakt de stierenrace tot een spannend evenement. We liepen de route en eigenlijk waren we verbaasd hoe beperkt de afstand was. Alles bij elkaar misschien 1 kilometer. Na een paar uurtjes hadden we de stad wel gezien en besloten verder te rijden.
Had ik al verteld dat we op het oorspronkelijk plan om naar Portugal te rijden zijn teruggekomen? We gaan nu eerst de oostkust van Spanje verkennen en dan via het zuiden naar Portugal. De planning kan nog steeds veranderen; pin ons er niet op vast.
De route door de Pyreneeën was spectaculair. Vooral de rotspartijen en de Middeleeuws ogende dorpjes langs de route waren prachtig. De herfst zette overal de bomen in een kleurige gloed, in alle tinten rood, geel, groen, bruin en dat maakte de vele vergezichten adembenemend mooi.
Onze rit duurde langer dan we van plan waren. Half vijf stopten we bij een Supermercado in Huesca en laadden onze kar vol met lekkere hapjes en drankjes. Op naar een camping en dan lekker installeren in het zonnetje. Dat was het plan, maar wat viel dat tegen.
De camping in de buurt van Ola was niet te vinden. We kregen daar van een aardige mevrouw een papiertje met daarop de woorden: Huesca, Camping San Jorge. Terug naar Huesca, rondje gereden, geen bordje CAMPING. Dan maar de weg vragen. Woordenboekje erbij: “Donde Camping San Jorge?” “Si,” was het antwoord, “U gaat hier linksaf, over de brug, derde rotonde naar rechts, langs de kerk, om de tennisbanen heen, bij het speeltuintje naar links, rechts langs het parkeerterrein en dan na pakweg 150 meter ziet u aan de rechterkant het bordje CAMPING en dan bent u er. Veel succes!” Keurig tot in detail uitgelegd en met wapperende handgebaren, maar helaas wel in het Spaans.
We bedankten de vriendelijke mensen uitbundig en vervolgden de route in de aangewezen richting. Om daarna een volgende persoon aan te klampen, die enthousiast een afnemend deel van de route uitlegde. Tot we bij het parkeerterrein waren aangekomen. Niemand te zien. Wel een auto met brandende koplampen. Even aangeklopt. Lag er een stel op de achterbank te vozen. Oeps. Die lui alsnog met rust gelaten en op eigen kracht het bordje CAMPING ontdekt. Wat een opluchting!
Het was inmiddels half zeven, donker en koud. We waren moe van de intensieve dag en waren aan een flinke borrel toe.
De ene camping is de andere niet. Deze camping in Huesca is wel heel sjofel. Neem nou het sanitair. Geen enkele wc kan fatsoenlijk op slot. De deuren hebben meerdere schuifjes. Omdat de deuren blijkbaar kromtrokken, werden er steeds andere schuifjes bij gezet. Slim. De badhokjes hebben welgeteld één haak, geen aflegruimte voor zeep of shampoo en worden afgesloten door een stukje plastic gordijn dat omhoog wappert als de douche loopt. Sta je te kijk in je blote gat voor alle andere campinggasten. Stel dat die gasten er waren. Lekker dan.
Morgen sluit de camping voor het winterseizoen. We hebben dus echt geluk gehad dat we hier terecht konden. Mazzelaars die we zijn!
Had ik al verteld dat we op het oorspronkelijk plan om naar Portugal te rijden zijn teruggekomen? We gaan nu eerst de oostkust van Spanje verkennen en dan via het zuiden naar Portugal. De planning kan nog steeds veranderen; pin ons er niet op vast.
De route door de Pyreneeën was spectaculair. Vooral de rotspartijen en de Middeleeuws ogende dorpjes langs de route waren prachtig. De herfst zette overal de bomen in een kleurige gloed, in alle tinten rood, geel, groen, bruin en dat maakte de vele vergezichten adembenemend mooi.
Onze rit duurde langer dan we van plan waren. Half vijf stopten we bij een Supermercado in Huesca en laadden onze kar vol met lekkere hapjes en drankjes. Op naar een camping en dan lekker installeren in het zonnetje. Dat was het plan, maar wat viel dat tegen.
De camping in de buurt van Ola was niet te vinden. We kregen daar van een aardige mevrouw een papiertje met daarop de woorden: Huesca, Camping San Jorge. Terug naar Huesca, rondje gereden, geen bordje CAMPING. Dan maar de weg vragen. Woordenboekje erbij: “Donde Camping San Jorge?” “Si,” was het antwoord, “U gaat hier linksaf, over de brug, derde rotonde naar rechts, langs de kerk, om de tennisbanen heen, bij het speeltuintje naar links, rechts langs het parkeerterrein en dan na pakweg 150 meter ziet u aan de rechterkant het bordje CAMPING en dan bent u er. Veel succes!” Keurig tot in detail uitgelegd en met wapperende handgebaren, maar helaas wel in het Spaans.
We bedankten de vriendelijke mensen uitbundig en vervolgden de route in de aangewezen richting. Om daarna een volgende persoon aan te klampen, die enthousiast een afnemend deel van de route uitlegde. Tot we bij het parkeerterrein waren aangekomen. Niemand te zien. Wel een auto met brandende koplampen. Even aangeklopt. Lag er een stel op de achterbank te vozen. Oeps. Die lui alsnog met rust gelaten en op eigen kracht het bordje CAMPING ontdekt. Wat een opluchting!
Het was inmiddels half zeven, donker en koud. We waren moe van de intensieve dag en waren aan een flinke borrel toe.
De ene camping is de andere niet. Deze camping in Huesca is wel heel sjofel. Neem nou het sanitair. Geen enkele wc kan fatsoenlijk op slot. De deuren hebben meerdere schuifjes. Omdat de deuren blijkbaar kromtrokken, werden er steeds andere schuifjes bij gezet. Slim. De badhokjes hebben welgeteld één haak, geen aflegruimte voor zeep of shampoo en worden afgesloten door een stukje plastic gordijn dat omhoog wappert als de douche loopt. Sta je te kijk in je blote gat voor alle andere campinggasten. Stel dat die gasten er waren. Lekker dan.
Morgen sluit de camping voor het winterseizoen. We hebben dus echt geluk gehad dat we hier terecht konden. Mazzelaars die we zijn!
-
01 November 2015 - 23:03
Ella:
Hi, europa reizigers, jullie mailtjes weer gelezen,,, en nu naar de spaanse kust? Weet je nog waar we woonden in Moraira? Ik ben er al een paar keer geweest en met de buuf wezen lunchen. Ons huis is helemaal verbouwd,. Ze heeft niet veel contact met die mensen. Moraira moet je echt naar toe gaan. Kern je niet meer terug, erg mooi geworden. Als jE dan via de kust, Calpe, Altea naar Benodorm rijdt, kom je zo in Benidorm met rechts en links campings. Wij logeren altijd even voor Benidorm, links, ons busje kan je best wel tegenkomen, CIUDAD PATRICIOA, ZORGHOTEL.Goeie reis verder en ik geef het door aan Nely.
Groetjes Ella.
-
01 November 2015 - 23:37
Ella:
Hier ben ik weer. Heb even wat nagekeken. Als je intikt ....website van Zorghotel Ciudad Patricia....dan op foto`s video, krijg je een intervieuw van ons. Je moet het eerste plaatje aantikken, dat is Maarten, we gaan altijd samendaar naar toe en als je verder kijkt kom ik ook nog aan het woord. Die andere damekomt ook uit `sGravenzande maar daar hebben we geen contact meer mee.
Groetjes Ella. -
03 November 2015 - 11:27
Nel:
Hallo levensgenieters...wat een heerlijke verhalen over jullie reiservaringen.En lang gezocht naar een camping.en dan zo'n heerlijke luxe douche
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
