Belgische frieten

Gisteren werden we ’s morgens vroeg verrast met een uitgebreid ontbijt van Bep.
Op een groot dienblad bracht ze niet alleen verse broodjes van de bakker, maar ook allerlei beleg, kopjes hete thee, serviesgoed en bestek. We konden zo aanvallen. Dat is nog eens lekker wakker worden.
Na wat klusjes zijn we ’s middags richting België gereden en vonden een camping in Bredene halverwege aan de Vlaamse kust.
Vandaag een rit gemaakt over een gedeelte van de langste tramlijn ter wereld. De kusttram bracht ons naar Knokke, een dure badplaats, waar we koffie dronken met uitzicht op zee, daarna door naar de haven van Blankenberge, waar we een puntzak echte Belgische frieten scoorden bij een origineel frietkot en we eindigden onze reis per tram in De Haan, waar we een Belgisch biertje op het goede leven namen. Mmmmm
Wat zo grappig was onderweg. De puntzakken friet waren veel te groot, zoals je op de foto kunt zien. Nadat we de helft opgepeuzeld hadden, zagen we de tram aankomen, maar er was nergens een prullenbak te bekennen om de restanten kwijt te raken. Dan maar gauw in een plastic tasje proppen en deze hield ik half naast mij aan de kant van het raam. Een keurig Frans echtpaar dat tegenover ons plaatsnam, rook de frieten, maar hadden geen idee, waar dit vandaan kwam. Elke keer zag ik de neuzen misprijzend op en neer gaan en hun verbaasde blikken in de ruimte dwalen. Uiteindelijk wisten ze het zeker. Die dikke mevrouw op de bank aan de andere kant van het gangpad, met al haar bagage en luid kletsend aan de telefoon, ja die zou vast voor die stankoverlast zorgen. Wij hielden ons gezicht in de plooi, maar we hadden de grootste lol.