Verder naar het zuiden

Wat zijn ze toch superaardig, die Nieuw Zeelanders! Overal waar je komt, word je hartelijk begroet:
"Hello, how are you guys doing today?" Dan is het natuurlijk niet de bedoeling dat je zegt: "Nou heb je effe? Ik ben verbrand door de zon, dat voelt niet lekker, ik heb een slijmbeursontsteking in mijn rechterschouder en ik heb bij een ongelukkige val een gekneusde rib opgelopen..."
Nee natuurlijk zeg je dat niet. Die persoon zou je wel heel appelig aankijken. Gewoon: Good, Great of Fine!
Nog een voorbeeld van een aardig iemand. Wij moesten in Christchurch overstappen op een blauwe bus. De chauffeuse van onze bus gaf uitgebreide instructies waar we moesten gaan staan. Dat deden we dus, maar even later kwam ze naar ons toe. "Ik heb al contact gehad met de chauffeur van de blauwe bus, hij weet dat jullie op hem wachten en hij rijdt in bus 826. Goede reis en geniet van jullie vakantie!" So kind !

De laatste dagen staan in het teken van de acupunctuur. Na de behandeling van Rick Loos voelde Cock geen verbetering. Hij verrekte nog regelmatig van de pijn en bij de volgende plaats Dunedin zijn we opnieuw op zoek gegaan naar een acupuncturist. Dit keer kwamen we bij een Chinese dokter terecht, die in eerste instantie geen tijd had. Maar na enig aandringen, wilde hij na sluitingstijd wel een uitzondering maken. Gisteravond klokslag 7:00 uur waren we er. Hij nam alle tijd voor de intake en de behandeling, bijna 2 uur lang en ondertussen brouwde hij enige kruidenmixen om de komende week dagelijks in te nemen.
In gedachten hoorde ik de kassa rinkelen en vroeg me af of ik genoeg dollars op zak had. De teller bleef uiteindelijk op zo'n 110 euro steken, dat lukte net. We mochten een dag later terug komen voor nog een tweede sessie voor de luttele prijs van omgerekend 45 euro, dus Cock hapte direct toe.
Baadt het niet, het schaadt ook niet.

Tussen de bedrijven door zijn we lekker aan de wandel. We bezochten een strand met een aantal grote ronde keien, die je op enkele foto's kunt zien. Het is mij ontgaan hoe ze zijn ontstaan, maar bijzonder zijn ze in elk geval.
We hebben zondag het stadje Dunedin bezocht, de mooiste stad van Nieuw Zeeland. Heerlijk geslenterd, kunst bekeken op de gevels en ergens een hapje gegeten. We genoten van het mooie weer.
Dit in tegenstelling tot gisteren. De regen kwam met bakken uit de hemel zetten. Ik denk dat menige Nieuw Zeelander een vreugdedans maakte bij het zien van zoveel regen. De omgeving ziet er namelijk dor en droog uit met overal bruin verdord gras langs de wegen. Die lui kunnen best wel een buitje gebruiken.
We zijn met de camper een schiereilandje bij Dunedin opgereden, het was er tussen de buien door adembenemend mooi. We zagen de albatrossen op hun nesten en een enkele zeehond in zee zwemmen. Die hopen we nog vaker te spotten.