Net gearriveerd op een camping, die toevallig vandaag voor het eerst zijn poorten heeft geopend. Dat doet ons denken aan de situatie 5 maanden geleden. Toen waren we soms de laatste gasten en werd na ons vertrek de poorten van de camping achter ons gesloten. De eigenaar van de camping kroop dan bij de kachel tot hij de boel in de lente weer kon opstarten. En nu is het zover. Het terrein ziet er nogal verlaten uit. Hoewel, het krioelt er van de vele konijnen; het is bij de konijnen af.
We zijn nu halverwege Frankrijk en al een paar dagen onderweg vanuit Spanje
In Spanje ben ik nog een laatste keer naar de kapper geweest. Welke coup wilde ik? "Korter?", vroeg het kapstertje aan mij. "Si, korter!" antwoordde ik. "Praat ze nu Nederlands?", vroeg ik mij af. Later zag ik de prijslijst: Cortar 11 euro. Cortar, oftewel Knippen.... Eigenlijk is Spaans best een gemakkelijke taal.
Het is nogal een omschakeling om over te gaan op het Frans. Ik vergis me steeds en zeg Si als ik Oui moet zeggen. Het floept er steeds uit voordat ik er erg in heb.
De laatste paar campings lagen erg landelijk. We hebben een paar keer heerlijk kunnen fietsen tussen de wijngaarden. Gisteren nog ruim 40 kilometer weggetrapt, maar het was toch heuvelachtiger dan verwacht en Cock heeft zich een hartverzakking gefietst. Die moest regelmatig een stukje naast zijn fiets lopen om puffend en zwetend het laatste stukje heuvel te beklimmen. Terwijl ik fluitend de steilste heuvel opga op mijn elektrische bike. Geweldige uitvinding!