Westernstadje El Rocio

Na een paar drukke dagen in Sevilla hadden we even zin in helemaal niets. Niks moeten, alleen maar niksen. Zo gezegd zo gedaan. Wat lezen, wat puzzelen, camper poetsen, rondje naar de supermarkt. En na een dag dachten we, kom doet u mij maar nog zo'n dag. Heerlijk chillen en gelukkig werkte het weer mee. Best fris in de schaduw, maar op een zonnig plekje uit de wind op de stretcher is het genieten.
We hebben een prima camping, lekker rustig, veel lege plekken rond onze camper. Alleen geen wifi op het terrein, maar wel in het receptiegebouw, waar verschillende zitjes staan voor mensen die willen internetten.
Ik kwam een Israëlische man tegen bij het sanitairblok en die bood spontaan aan naast zijn camper te komen staan om van zijn internetaansluiting te profiteren. Hij zou ons zijn wachtwoord geven. We zijn niet op het genereuze aanbod ingegaan, maar zodra hij met zijn camper vertrokken was, hebben we zijn plek ingenomen. Dichtbij het receptiegebouw waar de wifi nog net een beetje te ontvangen is.
De omgeving is nauwelijks heuvelachtig, zodat we weer lekker kunnen fietsen. We missen onze Hollandse fietspaden en moeten we vaak aan de rand van de autowegen ons plekje opeisen. De meeste fietsers dragen een fietshelm en we hebben er ook allebei één aangeschaft. Staat best stoer, vind je niet?
Vandaag een stadje bezocht dat geen bestrating of asfalt heeft, maar alleen zandwegen en -pleinen. Leuk voor de kinderen om in een grote zandbak te wonen. De meeste huizen zijn in Western-stijl gebouwd met hekwerk ervoor om zogenaamd de paarden aan te bevestigen. Er liepen wel wat paarden en er reden een paar koetsen door de straten. Verder veel fotogenieke gebouwen, waaronder de nodige kerken, witgepleisterd met mooie daken. Heel sfeervol allemaal. Een keer per jaar komt een miljoen bezoekers, voornamelijk zigeuners naar deze plaats, hebben we ons laten vertellen en dan wordt er dagenlang feest gevierd.
Naast het plaatsje ligt een natuurgebied, 75.000 ha moerassen en zandduinen, het grootste wetlands van Europa. Vanaf onze picknickplek keken we op het water en zagen volop lepelaars, steltelopers, eenden, reigers en meer vogelgebroed, op jacht naar voedsel. Het mooiste waren de roze flamingo's, die in grote getalen verderop in het water stonden. Het is lastig om ze goed te fotograferen, maar door de verrekijker waren ze goed te zien. In Blijdorp ook, zonder verrekijker...
Het gaat er toch van komen, we gaan morgen de grens over naar Portugal. Het volgende verslag komt daar vandaan. En daarna gaat het langzaam maar zeker richting Nederland. Nog bijna drie weken te gaan. We brengen de zon mee, beloofd!