Motueka
Blijf op de hoogte en volg Cozy
18 Februari 2015 | Nieuw Zeeland, Motueka
Het is dinsdag, we hebben een jarige zoon van 27. Hij heeft zijn verjaardag zondag gevierd en het lukte ons pas om 22:00 uur te Skypen. Toen was het feestje al afgelopen, maar volgens een paar verjaardagsgasten was het erg gezellig geweest.
Wij hebben de zondag in ledigheid doorgebracht. Dat was op zich prima, maar het begon toch te kriebelen. Zo onwennig.
Maandag gauw door naar een volgende plaats, Westport. Onderweg de Pancake rocks gezien. Heel bijzonder. In Westport naar een kolonie van zeehonden gewandeld. Vanaf gepaste afstand keek je uit op een grote rotsvlakte waar de beesten zich zouden ophouden. Ken je de boekjes 'Waar is Wally?'? Op dezelfde manier leek het een zoekplaatje met hier en daar een bruingrijs vlekje tegen de grijze rotsen. Als het er tien waren, was het veel.
Op het bordje stond dat het een tocht was van drie uur, heen en terug. Dat leek best pittig. Laten wij in exact anderhalf uur de tocht gelopen te hebben... En echt, wij sprinten niet, maar lopen gewoon lekker door.
In Westport zijn we op zoek gegaan naar een chiropractor. Cock tobt nog steeds met zijn rug en de pijn is af en toe niet te harden. Drie sessies bij een acupuncturist brachten weinig verlichting. Nu dit maar eens proberen, een 'kraker' hadden we tot nu toe nog niet gehad.
Vanmorgen konden we er terecht. Om acht uur, zodat we op een onzalige tijdstip van 7 uur alweer op moesten staan. Ben je op vakantie, moet de wekker nog regelmatig gezet worden voor dit soort uitstapjes. De behandeling duurde maar een half uurtje. Een beetje oefeningen doornemen en natuurlijk moest er gekraakt worden. Minder dan ik verwacht had. Gaat het helpen? De paracetamol in elk geval wel, steeds voor een paar uurtjes.
Vroeg uit de veren, betekent een vroege start van een reisdag, van Westport naar Motueka. Nu we zo vroeg op pad waren, viel ons op hoeveel possums doodgereden waren. We zagen onderweg tientallen min of meer platgereden lijkjes liggen van deze gezellige aaibare stinkdiertjes. Onze theorie is, dat deze beestjes 's nachts verblind worden door de koplampen van de auto's en niet kunnen vluchten. In de loop van de dag kom je nog ze nauwelijks tegen. Zou een heel leger schoonmakers er elke dag op uittrekken om de lijkjes te bergen? Aan alles lijkt dat het wegennetwerk in Nieuw Zeeland geweldig wordt onderhouden. Dat en de prachtige uitzichten maakt het rijden tot een feestje!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley